Frankie goes to Hollywood!!

De laatste dagen van mijn trip heb ik doorgebracht in Los Angeles, de stad van de entertainment industrie en natuurlijk Hollywood. Mijn Hostel zat midden in Hollywood op loopafstand van de Hollywood walk of fame, waar alle beroemde theater, film, televisie, radio persoonlijkheden en zangers/bands een eigen ster hebben vanwege hun oeuvre. Los Angeles is de stad waar Amerika voor staat, onbegrensde mogelijkheden en een plek waar je veel geld kan verdienen.

Waar veel acteurs ervoor kiezen om het proberen te maken is het net zoals in het voetbal of sport in het algemeen: het slagingspercentage om een topper te worden is erg laag. Hierdoor zie je in deze stad ook veel armoede. LA is een stad met twee gezichten en geeft aan dat Amerika niet altijd het beloofde land is. Het is echter leuk om je even te vergapen aan de mooie huizen met 14 slaapkamers, 4 badkamers en ga zo maar verder. Na twee dagen in Hollywood heb ik besloten om ook nog een dag naar het strand te gaan. In LA moet je dan naar Santa Monica en Venice Beach. Santa Monica is modern en Venice beach heeft nog echt het hippie karakter, een mooie tegenstelling minder dan een 1 mijl van elkaar. De laatste dag heb ik nog even wat kleding gekocht en dat was het dan, mijn reis zit erop.

Voordat ik mijn blog definitief afsluit wil ik graag mijn top 3 van landen, steden en activiteiten met jullie delen.

Landen

1) Nieuw Zeeland

2) Laos

3) USA

Steden

1) San Francisco

2) Melbourne

3) Siem Reap

Activiteiten

1) Skydiven

2) The gibbon experience (bedankt voor de tip Jurjen en Hetty!!)

3)Snorkelen met manta rays

Feiten/Meningen:

Afstanden afgelegd met het vliegtuig: ongeveer 50.000 kilometer

Afstanden afgelegd met de bus/trein: ongeveer20.000 kilometer

Aantal Landen bezocht: 9

Aantal continenten bezocht: 3 (nog3 te gaan: Zuid Amerika, Afrika en Antartica?!)

Beste Hostel: Niras Bankoc Cultural Hostel Bangkok

Mooiste eiland: Mantaray island, Fiji

Beste Eten: Restaurant Cameron Higlands (our pick Lonely planet)

Beste Fast food: Papa Joe's original New York pizza, Los Angeles

Tot slot wil ik afsluiten met een mooie zin''LIfe is like a book, but if you don't travel it is just one page''. Ik ben nog niet zover om een boek te schrijven, maar ik kom een heel eind. Ik wou verder iedereen bedanken voor de vele leuke reacties en hoop dat iedereen heeft genoten van mijn verhalen en foto's. Ik zal nog wat foto's toevoegen die ik later in mijn reis heb ontvangen van andere mensen.

Bye Bye

USA, Californie, Nevada en Arizona

De Verenigde Staten van Amerika

Een van de vele aspecten van het reizen is het tijdsverschil die in mijn reis tot nu toe steeds opliep. In Amerika lopen we ongeveer 9 uur achter wat betekent dat ik door de tijd/datum zone heenvlieg enmaakt 20 september een bijzondere dag omdat ik hem twee keer meemaak, een extra dag dus in mijn reis. Ik wou dat ik jarig was op deze dag want dan kan je hem twee keer beleven, een dag op een prachtig eiland en de andere dag in Las Vegas voor een nacht in de casino's. Ik zou ervoor tekenen, helaas zit ik op 20 september in Los Angeles en de eerste indruk is niet geweldig. Sinds 11 september hebben ze de veiligheidseisen ontzettend aangescherpt, dit betekent vingerafdrukken laten maken en een foto. Alsof dit nog niet alles was wordt je ook nog eens ondervraagd over je plannen in Amerika. Ik voelde me een beetje als Tom Hanks in de film 'The Terminal' en heb nu meegemaakt hoe het eraan toe gaat op een Amerikaans vliegveld.

Na in totaal 3 uur op LAX (vliegveld) te hebben doorgebracht heb ik ervoor gekozen om door te reizen naar San Diego. Deze stad ligt erg dicht bij de grens van Mexico en lijkt me een aangename bestemming om een paar dagen door te brengen voordat ik aan mijn tour ga beginnen door California, Arizona en Nevada.

Na een paar dagen aan het strand, surfen en een middag frisbee golven is het tijd om te beginnen aan mijn tour. De tour duurt twee weken en brengt je langs een aantal mooie plekken aan de westkust van Amerika. De eerste twee dagen heb ik doorgebracht in San Francisco en was voor mij een hoogtepunt, een ontzettend mooie stad en er is zoveel te doen en te zien. Omdat ik maar twee dagen had moest ik samen met een aantal groepsgenoten de snelle toerist uithangen en alle bezienswaardigheden in een dag doen. Op de eerste dag hebben we over de Golden gate bridge heen gelopen. De tweede dagheb ik met een aantal groepsgenoten de Trolley genomen naar Fisherman's warf, de boot genomen naar de beroemde oude gevangenis Alcatraz en vele straten doorgewandeld die vooral bekend zijn door de hoogteverschillen en een erg mooi straatbeeld weergeeft.

Vervolgens reizen we door naar een van de vele nationale parken die Amerika heeft. Mijn tour brengt ons naar Yosemite national park. Hier hebben een wandeltocht gedaan van 18 kilometer door de bergen met een paar prachtige uitzichten over de sierra nevada. Dag 7 en 8 is het tijd om te gaan gokken en alles wat Vegas te bieden heeft. Vegas is voor mij vooral bekend door de vele films die hier zijn opgenomen met als beste voorbeeld the hangover. Alles wat er in die film gebeurt staat voor een heftige nacht. Als groep hebben we besloten om een limo tour te doen door het oude en nieuwe deel van Las Vegas en te eindigen bij het Bellagio (een van de bekendste casino's in Vegas) om te genieten van een prachtige fontijn show. Hierna hebben we een club bezocht om te genieten van het nachtleven. De volgende dag heb ik een aantal casino's bekeken, toch nog even gegokt (binnen 20 minuten 50 dollar armer was voor mij genoeg). Ik stond op het punt om me in te schrijven voor een poker toernooi maar had niet genoeg tijd om mee te doen. Gemiddeld geeft een persoon 650 dollar uit in deze stad van de zonden en dat kan als je teveel geld hebt, maar was voor mij geen optie. Conclusie: Vegas is gaaf, maar je moet er een weekend heen gaan en ongeveer 500 euro meebrengen of meer en je hebt een briljant weekend, volgende keer beter.

Vanuit Vegas is het ongeveer 6 uur rijden naar de Grand Canyon, een prachtige rots formatie met een aantal briljante uitzichten over de bergen en de colorada rivier. Na een hike van 19 kilometer kom je aan op een uitzicht punt ( zie foto's) en wordt je beloond met een 360 graden uitzicht.

Het laatste deel van de tour bestaat uit een twee daagse trip naar San diego om te genieten van het strand en het mooie weer. Hierna volgen een aantal dagen in LA om hollywood te bezoeken en dan zit mijn trip erop en dat voelt heel raar na 6 en een halve maand te hebben rondgereisd. De volgende en laatste blog zal bestaan uit de hoogtepunten van mijn reis en een aantal feiten. Ik ga nog even genieten van mijn laatste paar dagen in the 'sunshine state'.

Fiji

Fiji Eilanden

Na weer een aantal busreizen in Nieuw Zeelanden en een vlucht is het tijd om even tot rust te komen op de fiji eilanden. Na enkele uren op het hoofdeiland heb ik al kennis gemaakt met een onderdeel van fiji cultuur wat ook wel fiji tijd wordt genoemd. Dit betekent: doe vooral rustig aan, we hebben geen haast. Na Laos heb ik niet meer in z'on relaxt land rondgereisd.

Wat vooral opvalt is de gastvrijheid op Fiji. Overal wordt je behandeld als een koning en is iedereen uiterst vriendelijk. Na drie dagen op het hoofdeiland en na enige besluiteloosheid heb ik besloten om in 12 dagen 6 eilanden te bezoeken. Er zijn ongeveer 300 eilanden die behoren tot de fiji eilanden en een aantal daarvan worden gebruikt om de vele toeristen een mooie vakantie te bezorgen.

Het eerste eiland dat ik heb bezocht heet South sea island en is het kleinste bewoonde eiland van deze eilandengroep. Na een dag relaxen op het strand en een romantisch diner voor twee (Ik was alleen met een japanse vrouw die nauwelijks engels sprak, en aangezien mijn japans erg beperkt is en niet verder kom dan arigato en konichiwa heb ik een poging gewaagd om met allerlei handgebaren toch te kunnen communiceren). Samen met het personeel heb ik toch een prima avond gehad op dit eiland en voelde ik me hier een beetje thuis. Ik mocht in de kamer van het personeel de openingswedstrijd van het wereldkampioenschap rugby kijken wat in heel Oceanie erg populair is.

De volgende dag stond er een zeiltocht op het programma naar cast away eiland, bekend van de film Castaway met in de hoofdrol Tom Hanks. Na twee uur rondlopen op het eiland kan ik goed begrijpen waarom men destijds deze locatie heeft gekozen om de film op te nemen. Het is werkelijk waar een prachtig eiland en ook het snorkelen hier was fantastisch. Mooi koraal en prachtige vissen en eindelijk heb ik een clown vis gezien met zijn moeder of vader. Kortom een prachtige dag en een van de beste 1 daagse activiteiten die ik tot nu toe heb gedaan. Na dit eiland was het tijd om door te hoppen naar de volgende eilanden. Op deze eilanden was het vooral relaxen, genieten van de zon en een boek lezen. Op sommige dagen heb ik toch ook een aantal activiteiten gedaan zoals snorkelen met rif haaien, een wandeling naar de top van een berg met een prachtig uitzicht over de eilanden en een berg die Tom Hanks heeft beklommen in de film Cast away, zwemmen met manta rays, een bezoek aan een grot en vooral veel volleyballen.

Na twee weken op Fiji kan ik zeggen dat dit een stukje paradijs op aarde is en voor de snorkel liefhebbers: dit is een van de beste plekken om te snorkelen volgens mijzelf en een aantal anderen. Na 14 dagen relaxen is het weer tijd om te gaan vliegen naar mijn laatste bestemming, de Verenigde Staten. Een lang gekoesterde wens gaat in vervulling om eindelijk het land te verkennen dat ik alleen ken van de vele films en series die ik heb gekeken. In dit land van de onbegrensde mogelijkheden hoop ik kennis te maken met de Amerikaanse cultuur en met een beetje geluk al het geld dat ik heb uitgegeven in een avond terug te winnen in Las Vegas.

Nieuw Zeeland, het Noordereiland

Het Noordereiland: Wellington, Taupo, Roturua, Auckland en the Bay of islands

Na twee lange dagen in de bus en een boottocht van het Zuidereiland naar het Noordereiland kom ik aan in Wellington, de hoofdstad van Nieuw Zeeland. Omdat ik al een aantal adrenaline verhogende activiteiten op het Zuidereiland heb gedaan is het tijd om weer de grote stad in te trekken en te verkennen.

Activiteiten voor niks

Voor elke backpacker of reiziger is het af en toe goed om even rustig aan te doen en wat geld te besparen door activiteiten te doen die niks of bijna niks kosten. Gezien het Zuidereiland een vrij dure maar erg gave ervaring was probeer ik de eerste paar dagen als een ware backpacker rond te trekken. Dit betekent dat ik in Wellington een museum heb bezocht, in Taupo een wandeling naar de top van een berg heb gemaakt met een indrukwekkend uitzicht over het enorme meer en heerlijk heb gerelaxt in een van de natuurlijke spa's (ik voel me weer even een echte Nederlander).

Ik vervolg mijn reis verder naar boven om een stop te maken in Roturua, ofwel de stad die stinkt naar rotte eieren. Dit komt door een hoge concentratie zwavel in de grond. Daarnaast vind je hier geisers en hete modderbaden (en nee deze zijn niet te gebruiken voor een moddermasker en is zeker niet goed voor je huid). Ik heb ervoor gekozen om hier een paar dagen te blijven om wat mee te krijgen van de Maori cultuur, een bezoek te brengen aan een aantal grotten met daarin gloei wormen en te gaan kijken naar een soort van agrarische show. Zoals al eerder vermeld is boer zijn in Nieuw Zeeland een goede manier om je boterham te verdienen. Dit blijkt ook wel uit de cijfers: ongeveer 30 miljoen schapen, 5,8 miljoen koeien en maar 4 miljoen mensen. Opvallend is dat het aantal schapen afneemt en het aantal koeien juist toeneemt. De oorzaak hiervan is dat de vraag vanuit het buitenland (vooral China) naar de melk uit Nieuw Zeeland toeneemt, dit betekent dat de prijs stijgt en dat is weer gunstig voor de boer.

Auckland

Voordat ik op reis ging had ik geen idee dat Nieuw Zeeland de gastheer zou zijn van de World cup Rugby in 2011. Naarmate de eerste wedstrijd dichterbij komt (9 september) wordt het steeds drukker in de grootste stad van Nieuw Zeeland en is het jammer dat ik geen wedstrijd kan meepakken. Echter ook zonder de world cup is Auckland een mooie stad waar ik als ik een expad was of student zeker zou kunnen wonen.

Bay of islands

Vanuit Auckland is het een paar uur rijden naar een van de populairste vakantie bestemmingen van Nieuw Zeeland. Het plaatsje Pahia aan de kust is het perfecte startpunt om allerlei activiteiten te doen en de 144 eilanden te ontdekken. Ik heb er voor gekozen om een boot trip te doen langs 14 eilanden en enige dolfijnen te spotten. Het was een mooie dag en ik had geluk want in een baai waren dolfijnen gespot die wij konden bekijken. Het is een prachtig gezicht hoe de dolfijnen springen en mee zwemmen met de boot, erg gaaf om te zien en mee te maken. Na nog een Kayak trip te hebben gedaan naar twee onbewoonde eilanden is de twee daagse trip naar dit kustplaatsje weer voorbij en is het tijd om terug te gaan naar Auckland. Vanuit Auckland vertrekt mijn vliegtuig om door te reizen naar Fiji. Een goede plek om te relaxen en voor de film liefhebbers/kenners, op een van de eilanden is Cast Away opgenomen en op een ander eiland Blue Lagoon. Ik hoop wel dat er genoeg mensen op de eilanden zijn zodat ik geen denkbeeldige vrienden hoef te gaan maken. Ik kijk uit naar deze eilandengroep en denk dat ik hier eindelijk een kleurtje kan krijgen, want dat is tot op heden niet echt gelukt.

Nieuw Zeeland, het zuidereiland

Christchurch, Nelson, Fransz Jozef en Queenstown

De eerste paar dagen in Nieuw Zeeland heb ik doorgebracht op de boerderij van de gebroeders Sneek uit Thesinge. Na vier maanden reizen was dit voor mij even een rustpauze die ik wel kon gebruiken na 9000 kilometer gereisd te hebben in Australie. Na enkele dagen op hun boerderij te hebben vertoefd is het mij al snel duidelijk geworden dat boer zijn in Nieuw zeeland beter is dan in Nederland. De melkprijzen zijn beter en er is veel meer ruimte om een groot aantal koeien of schapen te herbergen. Na een paar dagen rondkijken op de boerderij en de nodige uurtjes slaap is het tijd om Nieuw Zeeland te gaan ontdekken.

Mijn reis door nieuw Zeeland start in Christchurch. Zoals bekend is Christchurch getroffen door een aardbeving en zijn veel gebouwen in de binnenstad gedeeltelijk of geheel verwoest. Het is verschrikkelijk om te zien en het geeft je een indruk waartoe de natuur in staat is. Ik voelde me een beetje een ramptoerist, maar later bleek dat mensen heel blij zijn dat je toch naar Christchurch komt, ook al is het maar voor een of twee dagen. In deze twee dagen heb ik het centrum bezocht en geslapen in een oude gevangenis die ze hebben omgebouwd tot een hostel. Het was een aparte ervaring.

Vanuit Christchurch begint mijn bustrip door het Zuidereiland en is er de mogelijkheid om allerlei allerlei extreme sporten te beoefenen, te gaan wandelen, skien, zwemmen met dolfijnen, walvissen spotten en nog veel meer. De route door het zuidereiland brengt je langs vele leuke plaatsjes en brengt ook een probleem met zich mee, je wil hier eigenlijk om de 100 meter stoppen foto's maken en genieten van het uitzicht. Aangezien ik met de bus Nieuw zeeland aan het verkennen ben kan ik helaas niet overal stoppen. Toch rijdt de bus langs de kust een rondje van de ooskust naar de westkust om vervolgens weer terug te keren naar Christchurch. De eerste stop was in Nelson en vanuit hier kan je het Abel Tasman nationale park bezoeken en/of een wandeling maken naar het centrum van Nieuw Zeeland met een prachtig uitzicht over de plaats Nelson. Omdat de bus niet elke dag rijdt moet ik helaas een keuze maken en heb ik gekozen voor de wandeling naar het centrum van Nieuw Zeeland. De volgende dag vertrekt de bus alweer naar de volgende bestemming, een plaatsje genaamd Westport waar ik een boottocht heb gemaakt over de rivier in een jetboat. Dit betekent met 60 a 70 kliometer per uur scheuren over het water, erg gaaf om te doen en voor de ware speedfreak een must.

Hierna gaat de reis verder naar Lake mahinapua waar we overnachten in een hostel met een eigenaar van 81 jaar die nog steeds dit hostel runt. De man was een karakter op zich, had in zijn leven al heel veel meegemaakt en was nog van de ouderwetse stempel om het zo maar te zeggen. Na een korte nacht in de kou op naar Fransz Jozef. Dit plaatsje staat vooral bekend om de gletsjer en en de wandeling naar boven. Zonder gids is dit niet te doen omdat de gletsjer en de route die je kan nemen per dag verandert doordat zij smelt en zich verplaatst (tot wel een paar meter per dag). Ik heb gekozen om de wandeling van een hele dag te doen en zover mogelijk naar boven te wandelen op de gletsjer. Na een hele dag wandelen bleek dat we maar 1/3 van de hele gletsjer hadden gedaan. Het was een fantastische ervaring.

Vervolgens gaat de reis verder naar het zuiden en is het tijd om door te reizen naar twee wintersport plaatsen van Nieuw Zeeland, Wanaka en Queenstown. In Wanaka hadden we niet veel tijd en hebben ervoor gekozen om te gaan voetballen op een veldje nabij het hostel. Het veldje stelde niet veel voor maar het uitzicht was zo ongelooflijk mooi dat dit het waarschijnlijk de mooiste plek is waar ik ooit heb heb gevoetbald (zie foto). Queenstown was de volgende bestemming waar je vele extreme sporten kan doen waaronder bungy jumpen en skydiven. Vanwege een licht vorm van hoogtevrees heb ik als alternatief besloten om een dag te gaan skien en een dagtrip naar Milford sound te doen. Deze plek is in 2007 gekozen dat mooiste plek op wereld en dat wou ik graag met mijn eigen ogen zien.

Na bijna twee weken is het tijd om terug te gaan naar Christchurch en door te trekken naar het Noordereiland.

Melbourne en terug in Sydney

Na mijn 10 daagse tour ben ik aanbeland in Melbourne, de tweede stad van Australie. In het vorige verhaal had ik al vermeld dat ik graag naar een footy game wou gaan. Op zondag was het dan eindelijk zover en ben ik samen met een paar mensen vanuit het hostel een footy wedstrijd in het MCG stadion geweest. Dit immense stadion is gevestigd nabij het centrum en er kunnen ongeveer 100.000 toeschouwers in. Nog nooit ben ik in z'on groot stadion geweest en het was indrukwekkend. De wedstrijd was een beetje saai omdat een van de twee teams veel sterker was dan de andere. En bovendien duurt een wedstrijd bijna 3 uur inclusief de pauzes. Desalniettemin heb ik genoten van deze typische australische sport.

De volgende dag ben ik naar een van de vele musea geweest die je in Melbourne kan bezoeken. Een daarvan is het immigratie museum dat een indruk geeft hoeveel mensen zijn geemigreerd naar Australie. Ze komen van heinde en verre om hier een beter bestaan op te bouwen. Het zijn dan ook vooral economische motieven die mensen doen emigreren naar Australie, maar ook politieke vluchtelingen vinden hun weg naar Australie. Wat opviel is dat er ook veel Nederlanders (vooral na de oorlog) de oversteek hebben gemaakt naar dit immense land. Hedendaags zijn er ongeveer 22.000 nederlandse emigranten die nu in Australie leven.

Tennis

Vanuit mijn hostel is het ongeveer 15 minuten lopen naar Melbourne Park dat vooral bekend staat om het Australian open dat elk jaar in Januari plaatsvindt. Als ultieme sport liefhebber heb ik me ingeschreven voor een tour door dit immense tennis park. De tour start in de rod laver arena wat de hoofdbaan is wanneer het toernooi wordt gespeeld. Helaas was deze baan omgetoverd tot een concertzaal waar de ontdekker van onze eigen Esmee Denters een concert gaf aan alle hysterische jonge meisjes die deze zanger helemaal geweldig vinden. Gelukkig mochten we wel een kijkje nemen op baan 2 en na een rondleiding van ongeveer 2 uur leek het me geweldig om een dag naar het Australian Open te gaan. Omdat Australie te ver weg is kan ik beter een keer naar Parijs of London afreizen om daar een grand slam toernooi te gaan bezoeken.

Op dezelfde dag heb ik ook nog het Australisch Film museum bezocht. Dit is voor elke cinefiel en verslaafde gamers een must. Het geeft je een idee wat er allemaal mogelijk is op het gebied van film. Wat vooral leuk is aan deze tentoonstelling is dat bepaalde kleuren en lichten gebruikt worden om een film een bepaald karakter te geven. Als ware filmfanaat heb ik hier de hele middag mij prima kunnen vermaken en was van plan om in de avond naar een film te gaan. Helaas was ik net te laat en heb ik maar besloten om in het hostel een film te gaan kijken.

De volgende dagen heb ik nog Albert Park (autoweg die wordt omgetoverd in een straten circuit voor de Grand prix van Australie) bezocht en het Melbourne Aquarium. Na een week in Melbourne kan ik zeggen dat dit een van mijn favoriete steden is waar ik tot nu toe ben geweest. Ik had hier wel een paar dagen langer willen blijven om nog meer te zien van de stad maar ik moet terug naar Sydney om vanuit daar door te vliegen naar Christ church. In Nieuw Zeeland kan ik gaan genieten van prachtige landschappen en natuur en volgens vele andere reizigers die ik heb ontmoet is dit een geweldig land.

P.S. Ik heb mijn verjaardag gevierd in Sydney onder het genot van een aantal biertjes Daarnaast wil ik iedereen bedanken voor alle felicitaties.

Ayers rock, Cooper Pady, Adelaide en The Great Ocean Road

De laatste keer dat ik om 5 uur ben opgestaan kan ik me niet meer herinneren. Omdat ik een tour geboekt heb van Alice Springs naar Melbourne is het tijdstip van vertrek van te voren bepaald op 5 uur in de ochtend. Erg vroeg, maar als je wat wil zien in de binnenlanden van Australie moet je nou eenmaal grote afstanden afleggen en dit betekent erg vroeg opstaan elke dag. In deze tour krijg ik alle highlights te zien die er te vinden zijn tussen Alice springs en Melbourne. De highlights zijn onder andere, Ayers rock (grote rots in het midden van Australie), Cooper pady (ondergrondse stad in het hart van de woestijn) en the Great ocean road (weg van Adelaide naar Melbourne langs de kust) inclusief een mooi uitzicht over de twaalf apostelen.

Ayers rock

De eerste drie dagen staan in het teken van een van de belangrijkste trekpleisters in Australie, en dat is een rots genaamd Uluru ofwel Ayers rock, een rots die is ontstaan uit zand duinen. Volgens velen is het maar gewoon een rots, maar na enige uitleg blijkt dat het toch meer is dan gewoon een rots. Er bestaan veel verhalen over de geschiedenis van deze rots. Ik heb er aandachtig naar geluisterd en na enkele verhalen over reuzeslangen, jagers en aboriginals zijn het voor mij niets meer dan mythes.

Toch schijnt de zonsopgang en zonsondergang erg mooi te zijn en staan er elke dag naar schatting 800 mensen te wachten op dit fenomeen. Helaas voor mij viel dit letterlijk en figuurlijk in het water dankzij twee dagen regen. Ze zeggen dat het in de woestijn nooit regent maar het tegendeel is waar (de foto's zullen het uitwijzen). Gelukkig was het de derde dag droog en heb ik kunnen genieten van een rotsformatie genaamd Kings Canyon die mij en mijn groep verblijdde met een paar prachtige uitzichten over de inmiddels 'groene' woestijn en een aantal kleine watervalletjes. Na een geslaagde dag was het tijd om de volgende dag door te rijden naar Cooper pady, dit is een mijn stadje die vooral bekend staat om de grote hoeveelheid opaal die hier in de grond zit. Omdat het hier in de zomer meer dan 40 graden wordt wonen veel mensen ondergronds. Ik heb dan ook de nacht doorgebracht in een hostel ondergronds en het mooie hiervan is dat het binnen in de bunker elke dag en nacht zo rond de 20 graden is (ongeacht winter of zomer). Een heerlijk gevoel na drie dagen op een camping waar het 's nachts tussen de 0 en 5 graden schommelt.

De volgende dag wederom om 5 uur opstaan om vervolgens 500 kilometer te rijden naar de een gebied dat Flinders ranges wordt genoemd. Een van de rotsen wordt ook wel ook Dutchman stern genoemd en doet mij vermoedden dat een Nederlandse ontdekkingsreiziger dit ontdekt heeft. Helaas, het was een engelse ontdekkingsreizger die er deze naam aan gaf omdat de rots leek op de achterkant van een Nederlands schip. De laatste dag hebben we nog een cultureel centrum en een wijn proeverij bezocht voordat we aankwamen in Adelaide. Hier hadden we een dag voor onszelf om de stad te bekijken alvorens mijn nieuwe tour groep en ik doorreizen richting Melbourne. Na een dag rust is het dan eindelijk zover, op weg naar Melbourne langs de great ocean road. Deze weg loopt langs de kustlijn van Victoria en gaandeweg zijn er prachtige uitzichten over de rotsformaties die door erosie worden geteisterd en daardoor uiteenlopende vormen aannemen. Het levert een aantal mooie foto's op en na 10 dagen eindelijk een zonsondergang (over de 12 apostelen). In een woord geweldig. Na dit hoogtepunt wordt mijn volgende bestemming Melbourne. Hopelijk kan ik in deze stad genieten van de vele sport evenementen die hier vooral in de Australische zomer worden gehouden. Echter het Australische rugby seizoen is in volle gang en dat moet ik zien. Eerder werd ik door mijn 'mate' uit australie ook min of meer gedwongen om z'on wedstrijd in de pub te volgen en het hoort bij de australische sport cultuur. Verder verheug ik me op Nieuw zeeland waar ik op 2 augustus hoop te landen op het vliegveld van Christ church...

Cairns, Mount Isa en Alice Springs

Waar ik dacht dat ik aan de oostkust mensen uit allerlei verschillende landen zou gaan ontmoeten blijkt dat Australie eigenlijk Engeland is maar dan met mooi weer. Ik kom in elke plaats Engelse jongeren tegen die na hun highschool of universiteit de wereld rondtrekken op zoek naar werk en/of te ontsnappen van zoals zij zeggen 'boring England', ofwel saai Engeland. Naast onze westerburen zijn ook onze oosterburen goed vertegenwoordigd. Het verbaasde mij een beetje maar blijkbaar zijn Duitsers vervente reizigers.

Het is 30 juni wanneer ik de oostkust laat voor wat het is en het tijd wordt om de australische binnenlanden in te trekken (ofwel de australische outback). Er staat mij een bus rit te wachten van 30 uur die ik na enige twijfel toch maar heb opgedeeld in twee gedeeltes van 17 uur en 13 uur. Na het eerste gedeelte van 17 uur kan ik overnachten in een mijnwerkers stadje genaamd Mount Isa, waar dus echt helemaal niks te doen is. De eerste dag was vooral bijkomen van mijn busreis en de volgende dag zou ik waarschijnlijk gaan invullen met het kijken van films in het hostel.

Maar zoals zo vaak deze reis kon ik mijn plannen wederom gaan wijzigen. Bij toeval komt er een jongen aan in Mount Isa die in drie dagen in zijn eentje 3000 kilometer moet afleggen van Brisbane naar Alice Springs om op tijd te komen voor zijn nieuwe baan. Alsof dat al niet erg genoeg was had hij ook nog buikpijn en al twee dagen bijna niks gegeten. Hij klonk wanhopig en aangezien ik toch naar Alice Springs ging heb ik besloten om hem te helpen en ben achter het stuur gekropen. Daarnaast hadden we afgesproken dat we om de drie uur van rijders stoel zouden gaan wisselen en volle bak te gaan rijden waardoor hij op tijd konden komen voor zijn eerste werkdag. Het voordeel voor mij was dat ik geen benzine hoefde te betalen en ik mijn kilometers voor mijn bus nu kan bewaren voor een ander traject.

Na 13,5 uur rijden (1150 kilometer), hebben we drie dorpjes, twee walibi's, twee grote branden en een paard gezien, de rest van de omgeving bestaat uit bomen, bergen en een hoop zand. Toch heb ik kunnen genieten van een weg die je helemaal voor jezelf hebt. Je komt namelijk ongeveer 1 vrachtwagen en 1 auto per uur tegen. Een deel van dit traject noemen ze route 66 en doet mij denken aan de beroemde route in Amerika die je van Chicago naar Los Angeles brengt (hmm misschien moet ik die ook maar doen...). Ik krijg hier steeds meer het idee dat Australie een combinatie is van Engeland en Amerika.

Jeugd sentiment

Meer dan 10 jaar geleden zond de VARA een australische serie uit genaamd Flying Doctors. Dit ging over het leven van dokters, verpleegsters en een piloot die met behulp van een vliegtuig mensen proberen te redden in de binnenlanden van Australie. In Alice springs is een soort van museum gevestigd waar ze laten zien wat de Flying doctors precies doen en is er een tentoonstelling over de ontwikkeling van deze organisatie. Al met al zeer interessant en echt nodig wanneer er een levensbedreigende situatie plaatsvindt in de middle of nowhere. De afstanden zijn gewoon weg te groot om er met een ambulance op af te gaan.

Kamelen race

Op zaterdag ben ik samen met twee Nederlanders naar een kamelenrace geweest net buiten de stad. Kamelen zijn nou niet de tamste beesten en doen waar ze zelf zin in hebben, kortom je moet een echte waaghals zijn om hier op te gaan rijden. Eenmaal op de tribune blijkt dat voor ons twee nederlanders zitten die in 1958 zijn geemigreerd naar Australie. In die tijd was het een stuk makkelijker om te emigreren en waren er ook minder regels waardoor je als buitenlander makkelijker in een ander land kon vestigen. De man was er samen met zijn vrouw en ze waren een tour aan het maken door Australie. Ik vond het een prachtig verhaal en heb respect voor mensen die op een respectabele leeftijd nog willen gaan reizen.

De kamelen race was hilarisch en wij hebben een aantal mooie valpartijen gezien. De komende twee dagen is het vooral dingen regelen, uitzoeken en uitrusten voor mijn elf daagse tour door de outback en vanuit daar helemaal door te reizen naar Melbourne. Na deze tour zal ik weer iets gaan schrijven op mijn blog en hoop jullie weer te kunnen voorzien van een mooi verhaal.